artykuł hasłowy:  naganienie
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1.a. |
Definicja | 1. 'przygana, zarzut, potępienie, oskarżenie, zakwestionowanie czegoś, crimen, accusatio, exprobratio': a. 'zarzut uczyniony sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, zakwestionowanie słuszności wyroku sądowego, actus iudicis sententiam in dubium vocandi, iustam esse negandi': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Skazanye sąndzey, gesz nye bilo kthorim odwolanym abo naganyenym zawyeszono (quae non fuit aliqua provocatione suspensa, AKPr II 20. 229. 357. 417. 486. 570, AKPr IV 29. 124. 193. 291. 373. 654: ne naganona, AKPr II 90. 130: ne nagonona), wykladamy poszle bycz w rzecz osądzoną |
Przykład w transkrypcji | Skazanie sędziej, jeż nie było ktorym odwołanim abo naganienim zawieszono (quae non fuit aliqua provocatione suspensa, AKPr II 20. 229. 357. 417. 486. 570, AKPr IV 29. 124. 193. 291. 373. 654: nie naganiona, AKPr II 90. 130: nie nagoniona), wykładamy poszłe być w rzecz osądzoną |
Lokalizacja | Sul 40. |