artykuł hasłowy: nakarmić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'dać jeść, zaspokoić czyjś głód (też przenośnie), cibo satiare, recreare, cibum alicui praebere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Oslouiy y volkouy gestcy on byl gasly vczinil, chosbicz ge on bil nakarmil |
| Przykład w transkrypcji | Osłowi i wołkowi jestci on był jasły uczynił, cożbyć je on był nakarmił |
| Lokalizacja | Gn 4a. |