artykuł hasłowy: (S) napełniciel
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten kto wprowadza w czyn, wypełnia, confector, effector': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Estote factores verbi, bandzczye napelniczele (R XXII 354: *pelnyaczye, AKLit III 106: czinaczy) szlova bozego, et non auditores (Jac 1, 22) XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Estote factores verbi, bądźcie napełniciele (R XXII 354: pełniąc[y]e, AKLit III 106: czyniący) słowa bożego, et non auditores (Jac 1, 22) XV p. post. |
| Lokalizacja | GlKazB IV 123. |