artykuł hasłowy: naśledziciel
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten który ocenia, osądza, censor, iudex': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | <Nąm... thowarzystwo dacz raczy... sze wszythkymi swyathimi thwimi>, myedzy kthorych nasz thowarzystwo nye naszleczyczel othplati (Msza III: *donymacz zaslugi, IV: vazyczyel othplaty, VI: *domymacz zasluzenya, VIII: domnymayąnczy sluzenya), ale laszky proszimi <roszdawcza przypusczy> (intra quorum nos consortium non aestimator meriti, sed veniae quaesumus largitor admitte) 1413–4 |
| Przykład w transkrypcji | <Nam... towarzystwo dać raczy... ze wszytkimi świętymi twymi>, miedzy ktorych nas towarzystwo nie naśledziciel otpłaty (Msza III: do<m>nimacz zasługi, IV: ważyciel otpłaty, VI: dom<n>imacz zasłużenia, VIII: domnimający służenia), ale łaski prosimy <rozdawca przypuści> (intra quorum nos consortium non aestimator meriti, sed veniae quaesumus largitor admitte) 1413–4 |
| Lokalizacja | Msza I s. 263. |