artykuł hasłowy: (nawierzchni) nawirzchni
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'znajdujący się na wierzchu, wyżej a. wysoko, superus, sublimis': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Boze, kazy ty dary przenyescz przesz rancze angola twego na nawyrzchny oltarz (in sublime altare, Msza III. VI: na wyssokosczy oltarza, V: na wiszokoscz, VIII: na wysoky oltarz) thwoy 1426 |
| Przykład w transkrypcji | Boże, każy ty dary przenieść przez ręce anjoła twego na nawirzchni ołtarz (in sublime altare, Msza III. VI: na wysokości ołtarza, V: na wysokość, VIII: na wysoki ołtarz) twoj 1426 |
| Lokalizacja | Msza IV s. 315. |