artykuł hasłowy: bujać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'działać, przekraczając pewną miarę, być zuchwałym, pysznym, broić, superbire, lascivire': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | V cemze ty clouece mozez buiach, a togo, ize ide tobe crol smerny, ne hces pamøtach?... Gdas sø praui usmerilo taco mochne bostuo, v cem buiach moze nase mdle clouechstuo? |
| Przykład w transkrypcji | W czemże ty, człowiecze, możesz bujać, a togo, iże idzie tobie krol śmierny, nie chcesz pamiętać?... Gdaż się, prawi, uśmierzyło tako mocne bostwo, w czem bujać może nasze mdłe człowieczstwo? |
| Lokalizacja | Kśw cv 4. 7. |