artykuł hasłowy: (S) (nieumierający) nieumirający
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'niepodlegający śmierci, nieśmiertelny, qui numquam moritur, immortalis': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bo acz bądą ya nynye czyrpyecz czlovyek smyertelny, alye zmartvychvstaną Bog osvyczony na vyek vyekom nyevm<i>rayaczy (ego quia patiar homo nunc mortalis, surgamque glorificatus Deus immortalis) |
| Przykład w transkrypcji | Bo acz będę ja ninie cirpieć człowiek śmiertelny, ale zmartwychwstanę Bog oświcony na wiek wiekom nieum<i>rający (ego quia patiar homo nunc mortalis, surgamque glorificatus Deus immortalis) |
| Lokalizacja | Rozm 170. |