artykuł hasłowy: obiatować (się), obietować (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | obiatować się, obietować się 'być ofiarowanym, złożonym w ofierze, sacrificari, immolari': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Chlebi kwaszne s obyati wzdane za dzyøky, ktoresz to syø obyetvyø (quae immolatur) za pokoyne rzeczy, s ktorychsze to geden s pyrwyeyszych obyetuge syø (offeretur) panu |
| Przykład w transkrypcji | Chleby kwaśne s obiaty wzdane za dzięki, ktoreż to się obietują (quae immolatur) za pokojne rzeczy, z ktorychże to jeden z pirwiejszych obietuje się (offeretur) Panu |
| Lokalizacja | BZ Lev 7, 13–4. |