artykuł hasłowy: by

Jednostki:
(1) I.1.a. I. spójnik: wprowadza zdanie: 1. celowe 'by, aby, ut' a. przy wspólnym podmiocie zdania celowego i nadrzędnego:
(2) b. przy różnym podmiocie zdania celowego i nadrzędnego:
(3) 2.a. 2. przedmiotowe: a. po verbum iubendi, desiderandi, voluntatis w zdaniu nadrzędnym 'żeby, aby, ut':
(4) ~
(5) ~
(6) b. po verbum cogitandi, declarandi 'że, żeby, jakoby, ut, quod':
(7) ~
(8) ~
(9) c. po verbum affectus 'żeby nie, ne':
(10) ~
(11) 3. podmiotowe 'żeby, jakoby, ut, quod':
(12) 4. przydawkowe 'żeby, ut':
(13) 5. skutkowe 'żeby, ut':
(14) 6. warunkowe 'gdyby, si':
(15) 7. przyzwalające 'choćby, etiamsi':
(16) II. partykuła uwydatnia życzenie 'nich, oby, utinam':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(6) b.
Funkcja	po verbum cogitandi, declarandi 'że, żeby, jakoby, ut, quod':
Gramatyka	spójnik
Przykład w transliteracji	Swyøty Blaszey gemu rzekl: Wylo, mnymasz, by *twey møky mogly odyøcz miloscz bozø
Przykład w transkrypcji	Święty Błażej jemu rzekł: Wiło, mnimasz, by twe[j] męki mogły odjąć miłość bożą
Lokalizacja	Błażej 320.