artykuł hasłowy: (obranienie) obrenienie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zranienie, vulneratio', tu przenośnie 'uszczerbek, szkoda, damnum, detrimentum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdikole kthorim swyatkom powyodączym oblozono bylo obrzeczenye kląthwy, wyodączi thi tho swyatky przes szwey rzeczi obrenyenya (absque suae causae vulneratione, Dział 23: kromye obraszenya swey rzeczy) gynsze swyathky, acz moze ge myecz, myanowanya y powyedzenya pelną a volną mocz ma ymyecz |
| Przykład w transkrypcji | Gdykole ktorym świadkom powiodącym obłożono było obrzeczenie klątwy, wiodący ty to świadki przez swej rzeczy obrenienia (absque suae causae vulneratione, Dział 23: kromie obrażenia swej rzeczy) jinsze świadki, acz może je mieć, mianowania i powiedzienia pełną a wolną moc ma imieć |
| Lokalizacja | Sul 34. |