artykuł hasłowy:  obręczyć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'wziąć na siebie odpowiedzialność prawną za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić, zaręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Kedi prawem przekonany... sz szandv odydze, stronye zyskaley nye doszycz vczynyv abo nye obranczyv (actori cautione fideiussoria non praestita) |
Przykład w transkrypcji | Kiedy prawem przekonany... z sądu odydzie, stronie zyskałej nie dosyć uczyniw abo nie obręczyw (actori cautione fideiussoria non praestita) |
Lokalizacja | Sul 10. |