artykuł hasłowy:  obrócić, obrócić się, hobrócić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (5) 2.a. |
Definicja | 2. 'nadać komuś a. czemuś nowy kierunek ruchu, inaczej kogoś a. coś skierować, convertere, aliquid vel aliquem aliorsum dirigere': a. 'nadać przeciwny kierunek, zawrócić, in contrariam partem dirigere, retro flectere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Duszø moiø obroczil (convertit) |
Przykład w transkrypcji | Duszę moję obrocił (convertit) |
Lokalizacja | Fl 22, 2, sim. Puł. |