artykuł hasłowy: obwrżen
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'obrzucony, pokryty (wapnem), (calce) oblitus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Omasany aut obwrzen (war. kal: omazany aut wrzedny) litum, id est superindutum (ipse cernit fictorem locustae, et stantem dominum super murum litum vel adamantinum Prol) |
| Przykład w transkrypcji | Omazany aut obwrżen (war. kal: omazany aut wrzedny) litum, id est superindutum (ipse cernit fictorem locustae, et stantem Dominum super murum litum vel adamantinum Prol) |
| Lokalizacja | MPKJ V 6. |
| Uwagi | ~ Part. praet. pass. od st.-czeskiego czasownika obvrhnúti. |