artykuł hasłowy: ocielały
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o krowie, de vacca) ocielała 'taka która się ocieliła, ocielona, quae vitulum peperit': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Trzykrocz oczielalą (war. lub.: oczelala) vitulam consternantem (de clamore Hesebon usque Eleale et Iasa dederunt vocem suam, a Segor usque ad Oronaim vitula conternante Jer 48, 34) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Trzykroć ocielałą (war. lub.: ocielałą) vitulam consternantem (de clamore Hesebon usque Eleale et Iasa dederunt vocem suam, a Segor usque ad Oronaim vitula conternante Jer 48, 34) 1471 |
| Lokalizacja | MPKJ V 101. |