artykuł hasłowy:  odmienny, otmienny
Jednostki: |
---|
(1) 'kolejny, wzajemny, mutuus, alternus': |
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'kolejny, wzajemny, mutuus, alternus': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Othmyenną odplathą (war. lub.: odmyena odplathą *nawracz gym) mutuam vicem (si... vidua filios... habet, discat primum domum suam regere et mutuam vicem reddere parentibus I Tim 5, 4) 1471 |
Przykład w transkrypcji | Otmienną odpłatę (war. lub.: odmienną odpłatę nawroć jim) mutuam vicem (si... vidua filios... habet, discat primum domum suam regere et mutuam vicem reddere parentibus I Tim 5, 4) 1471 |
Lokalizacja | MPKJ V 130. |