artykuł hasłowy: odpowiadacz, odpowiedacz
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'strona pozwana w procesie, odpowiadający w sądzie na zarzuty zawarte w pozwie, reus in iudicio, qui crimina ab actore illata coram iudice confutat': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ktoremu vpadnye ten ortel, szlowye ktho straczy, bąndz powod, bądz odpowyadacz (OrtBrRp 60, 1: odpowyedzczą), ten ma zaplaczycz ty pyenyadze za then ortel, a maya tho rowno, powod y odpowyadacz (OrtBr VII 562: odpowyedacz) |
| Przykład w transkrypcji | Ktoremu upadnie ten ortel, słowie kto straci, bądź powod, bądź odpowiadacz (OrtBrRp 60, 1: odpowiedźca), ten ma zapłacić ty pieniądze za ten ortel, a mają to rowno powod i odpowiadacz (OrtBr VII 562: odpowiedacz) |
| Lokalizacja | OrtMac 77. |