artykuł hasłowy: odpowiedźca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'strona pozwana w procesie, odpowiadający w sądzie na zarzuty zawarte w pozwie, reus in iudicio, qui crimina ab actore illata coram iudice confutat': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kthoremv vpadnye ten ortel, szlowye ktho straczy, bandz powod, bandz odpowyedzczą (OrtMac 77: odpowyadacz), ten ma zaplaczycz thy pyenadze za ten ortel |
| Przykład w transkrypcji | Ktoremu upadnie ten ortel, słowie kto straci, bądź powod, bądź odpowiedźca (OrtMac 77: odpowiadacz), ten ma zapłacić ty pieniądze za ten ortel |
| Lokalizacja | OrtBrRp 60, 1. |