artykuł hasłowy: odpórca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'strona procesowa odpierająca w sądzie zarzuty przeciwnika (zwłaszcza powoda), pars in iudicio, quae crimina ab adversario (praec. actore) illata confutat': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | <G>dy nyekto o dzedziną bylby pozwan, a odporcza (comparens) cząstokrocz chytrosczą przed sądem... odpyra..., tedy sądza... ma skazacz |
| Przykład w transkrypcji | <G>dy niekto o dziedzinę byłby pozwan, a odporca (comparens) częstokroć chytrością przed sądem... odpira..., tedy sędzia... ma skazać |
| Lokalizacja | Dział 17. |