artykuł hasłowy: odprawić, otprawić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 3. |
| Definicja | 'zapłacić, zaspokoić, solvere, satisfacere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Stanislaus... tenetur <solvere> quinque sexagenas... Meczkoni... et pro triplici pena vlg. pøcznadzescza otprawicz 1414 |
| Przykład w transkrypcji | Stanislaus... tenetur <solvere> quinque sexagenas... Meczkoni... et pro triplici pena vlg. pięćnadzieścia otprawić 1414 |
| Lokalizacja | KsMaz I nr 2327. |