artykuł hasłowy: ofiara, ofiera

Jednostki:
(1) 'dar złożony Bogu, przeznaczony do złożenia, składanie daru Bogu, sacrificium, hostia deo immolata vel immolanda, actus sacrificandi': [też o ofierze skłądanej Bogu podczas Mszy św., Msza VI, s. 264.]
(2) ~ 'ofiary płynne, libamina, libationes' (w błędnym przekładzie czes. plovúcí):
(3) ~ 'ofiary z rzeczy jadalnych, z pokarmów, sacrificia quae cibis fiunt':
(4) ~ 'ofiara całopalna, holocaustum':
(5) ~~ 'oddać kogoś w czyjąś moc, aliquem alicui in potestatem dare':
(6) ~~ 'datek na rzecz kościoła i duchowieństwa, stips quae ecclesiae ac sacerdotibus dabatur':
(7) ~ 'iść celem złożenia ofiary, sacrificatum ire':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1)
Definicja	'dar złożony Bogu, przeznaczony do złożenia, składanie daru Bogu, sacrificium, hostia deo immolata vel immolanda, actus sacrificandi': [też o ofierze skłądanej Bogu podczas Mszy św., Msza VI, s. 264.]
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.5.1.3.4. MSZA ŚWIĘTA 2.3.5.3. KULT
Przykład w transliteracji	Obszedl iesm y offerowal iesm w przebitku iego offerø glosnø (hostiam vociferationis, Puł: obyetę wolanya)
Przykład w transkrypcji	Obszedł jeśm i oﬁerował jeśm w przebytku jego oﬁerę głośną (hostiam vociferationis, Puł: obietę wołania)
Lokalizacja	Fl 26, 11.
Uwagi	Por. też Prziyøthe ymeecz raczyl yesz obyatø, dari, offyari (munera, Msza IV, VII: dary, VI: dary, obyatha, ofyara, VIII: dary, offyary) dzeczancza twego sprawedliwego Abel 1424 Msza III s. 60.