artykuł hasłowy: okno

Jednostki:
(1) 1. 'otwór w ścianie budynku mieszkalnego, przez który dostaje się do wnętrza światło, zwykle zaopatrzony w jakiś materiał przeźroczysty i odpowiednio zabezpieczony, fenestra':
(2) 2. 'wierzchni otwór studni, przez który wyciągano solankę na powierzchnię ziemi, specjalnie obudowany i zabezpieczony, putei, quo aqua salsa in terram exhauriebatur, foramen summum, apte circumstructum ac munitum':
(3) 3. (w Biblii) 'zasuwy, śluzy, które jakoby powstrzymują wody niebieskie przed nagłym opadnięciem na ziemię, caeli cataractae':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'wierzchni otwór studni, przez który wyciągano solankę na powierzchnię ziemi, specjalnie obudowany i zabezpieczony, putei, quo aqua salsa in terram exhauriebatur, foramen summum, apte circumstructum ac munitum':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.6.1.3. NARZĘDZIE. URZĄDZENIE. ZBIORNIK. POJEMNIK 2.4.6.3. RZEMIOSŁO. PRZEMYSŁ
Przykład w transliteracji	Budko non debet retinere homines transeuntes per viam ad silwas et ad okno salis 1457
Przykład w transkrypcji	Budko non debet retinere homines transeuntes per viam ad silwas et ad okno salis 1457
Lokalizacja	AGZ XII 251.