artykuł hasłowy: oprawczanka
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'córka oprawcy, justycjariusza, magistratus, qui oprawca vocabatur filia': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Katherina, oprawczanka, constituit in suum tutorem Nicolaum 1451 |
| Przykład w transkrypcji | Katerina, oprawczanka, constituit in suum tutorem Nicolaum 1451 |
| Lokalizacja | Przem II nr 851. |