artykuł hasłowy:  oprawcze (?)
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1. |
Definicja | 'justycjariusz, urzędnik, do którego należało ściganie przestępstw zagrażających spokojowi publicznemu, magistratus, qui quietis publicae turbatores iudicio persequitur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Venientes consules... recognoverunt, quod coram ipsis pleno in consilio Iacussius, oprawcze (pro oprawcza ?), se obligasset solvere pecuniam 1427 |
Przykład w transkrypcji | Venientes consules... recognoverunt, quod coram ipsis pleno in consilio Iacussius, oprawcze (pro oprawca ?), se obligasset solvere pecuniam 1427 |
Lokalizacja | Przem I nr 1916. |