artykuł hasłowy: oprawczyna
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'żona oprawcy lub wdowa po oprawcy, czyli justycjariuszu, magistratus cuiusdam, qui oprawca vocabatur, uxor vel vidua': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Symon clericus, opprawczyne filius, resignauit ortum sororibus suis germanis 1440 |
| Przykład w transkrypcji | Szymon clericus, oprawczyne filius, resignauit ortum sororibus suis germanis 1440 |
| Lokalizacja | Przem I nr 2911. |
| Uwagi | ~ Zapewne końcówka łacińska. |