artykuł hasłowy: opuścić

Jednostki:
(1) 1. 'zostawić samego, odejść od kogoś, zostawić bez opieki, porzucić, aliquem deserere, relinquere, derelinquere':
(2) ~
(3) ~
(4) ~
(5) ~ 'umrzeć, mori':
(6) ~ przen. 'zlekceważyć, postponere':
(7) ~~ 'zniknąć, odstąpić od kogoś, evanescere':
(8) 2. 'zaniechać, przestać stosować, odrzucić, aliquid faciendum omittere, aliqua re facienda supersedere':
(9) ~
(10) 3. 'pominąć, omittere, praeterire':
(11) 4. 'zaniedbać, nie zrobić czegoś, aliquid faciendum neglegere':
(12) ~ ['w postępowaniu sądowym doprowadzić do przedawnienia pretensji']
(13) 5. 'utracić, amittere, perdere':
(14) 6. 'odesłać, odprawić, dimittere, mittere':
(15) 7. 'odpuścić, darować, ignoscere, indulgere':
(16) 8. 'dopuścić, pozwolić, sinere, permittere':
(17) 9. 'wycofać coś, zrezygnować z czegoś, alicui rei renuntiare':
(18) 10. 'spuścić na dół, obniżyć, desuper mittere':
(19) 11. 'spustoszyć, zniszczyć, vastare, devastare':
(20) 12. corruptum pro opłcić:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(14) 6.
Definicja	'odesłać, odprawić, dimittere, mittere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA 2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Llaczøcze napelnyl dobroczi, a bogathe opusczil w proznoscz (divites dimisit inanes Luc 1, 53)
Przykład w transkrypcji	Łaczące napełnił dobroci, a bogate opuścił w prozność (divites dimisit inanes Luc 1, 53)
Lokalizacja	MW 139b.