artykuł hasłowy: osadnik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'członek tzw. osady, powołany do przeprowadzenia rozgraniczenia nieruchomości, unus e cmethonibus eandem terram incolentibus, qui ad bonorum fines constituendos convocabantur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tekdi gdi stala ossada pane bytgostkey hy Paskowa, tedi poslali comornika hy vosnego do paney hy do Paska prossącz gych prze bok, aby gim othpuscili przissangą hy kgnew pirwey, nisli posli hy ius copczi począti snamonowacz za nimi. Tedi hy pany, y Passek s obu stronu othpuscili tim gistim ossadnikom oba s obu stronu hy kgnew, hy *prziszigą 1398 |
| Przykład w transkrypcji | Tegdy gdy stała osada panie Bydgostkiej hi Paszkowa, tedy posłali komornika hi woźnego do paniej hi do Paszka prosząc jich prze Bog, aby jim otpuścili przysięgę hi gniew pirwej, niżli (a. niźli) poszli hi już kopcy poczęty snamionować za nimi. Tedi hi pani, i Paszek z obu stronu otpuścili tym jistym osadnikom oba z obu stronu hi gniew, hi przyszięgę 1398 |
| Lokalizacja | BiblWarsz 1861 III 34. |