artykuł hasłowy: owołanie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ogłoszenie, podanie do publicznej wiadomości, nuntiatio, promulgatio, declaratio': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdysz thego yaczcza przywyedly przed prawo, nye owolawszy go s szwyathky thego owolanya (OrtBrRp 84, 3: odwolanya), szlowye ysz nany nye w<o>laly, wyodacz gy na prawo: Nestoczye na mego szlodzyeya, thedy then yaczyecz blysszy szam szwą rąką na krzyszv odbycz |
| Przykład w transkrypcji | Gdyż tego jęćca przywiedli przed prawo, nie owoławszy go z świadki tego owołania (OrtBrRp 84, 3: odwołania), słowie iż nań nie wołali wiodąc ji na prawo: Niestocie na mego złodzieja, tedy ten jęciec bliższy sam swą ręką na krzyżu odbyć |
| Lokalizacja | OrtMac 114. |