artykuł hasłowy: (S) pełniciel
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten kto wypełnia, wykonuje czyjąś wolę, wypełniciel, qui voluntatem alicuius facit, factor voluntatis alicuius': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Si quis auditor est verbi et non factor, nye pelniczel, hic comparabitur viro consideranti wltum nativitatis sue in speculo (Jac 1, 23) XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Si quis auditor est verbi et non factor, nie pełniciel, hic comparabitur viro consideranti wltum nativitatis sue in speculo (Jac 1, 23) XV p. post. |
| Lokalizacja | GlKazB IV 123. |