śmierny, śmirny |
'odznaczający się łagodnością i pokorą, cierpliwy, cichy, mansuetus atque humilis, patiens, modestus': [król śmierny 'Jezus Chrystus'] |
W czemże ty, człowiecze, możesz bujać, a togo, iże idzie tobie krol śmierny, nie chcesz pamiętać?... Gdaż się, prawi, uśmierzyło tako mocne bostwo, w czem bujać może nasze mdłe człowieczstwo? |
Idzie tobie krol śmierny na to, iżby ty nie bujał, iżby onogo bujnego krola dyjabła nie naśladował |
Togo, iże idzie tobie krol śmierny, nie chcesz pamiętać? |
Idzie tobie krol śmierny na to, iżby ty nie bujał, iżby onogo bujnego krola dyjabła nie naśladował |
Bo był (sc. Jesus) mądry, roztropny, obźrzący, cichy, śmierny, przytulny a wielmi pokorny (mitis et mansuetus) |
Jako miły nasz zbawiciel był wielmi śmierny... miedzy swemi wszystkimi zwoleniki a tako był barzo ostry swym nieprzyjacielom |
Krol twoj przydzie tobie śmierny i siedząc na oślicy i oślęciu (sedens super asinam et pullum filium subiugalis Mat 21, 5) XV p. post. |
Owa krol twoj przyszedł śmierny tobie... na ośle i na źrzebięciu oślem (sedens super asinam et pullum filium subiugalis Mat 21, 5) |
Bo nam ludzie rzeką, iżesmy śmierny lud a barzo miłościwy, iże on nas karze a my jemu za to złym <nie> wracamy |