| potrzebizna |
| jest potrzebizna |
| jest potrzebizna (czegoś) |
| Et forte dixerunt regulo, quod non fatigaret Xpm, quia filius eius sanus factus esset perfectissime, sic quod non expediret, nyepotrzebiszn[y]a (var.: nie potrzebizna), aliquem medicum venire ad ipsum (por. Jo 4, 46–53) XV p. post. |
| Zmylił-li człowiek przysięgę, może... wtore albo trzecie, albo jilekroć będzie jemu potrzebizna przysięgać, aż przysięże, jako rozkazano |
| Kiedy potrzebizna po ortel do wyszego prawa słać, czego przysiężnicy sami nie mogą znać albo znajć (quam, sc. sententiam, ignorant nec sciunt, OrtMac 77: nie mogą nać sami) albo nie umieją |
| Niżad<n>emu człowieku potrzebizna ukaza<n>ie ('ukazania') albo świadectwa jinnego ku bliskości przyrodzenia |
| Zamyliłli człowiek przysięgę, może dobrze sam... sie odeprzeć (OrtBrRp 71, 1: podeprzeć), słowie wtore,... albo jilekroć będzie jemu potrzebizna przysięgać,... aż przysięże, jako rozkazano |
| Domina non wlt ipsam literam ponere, bo jej nie jest potrzebizna 1424 |
| Nie da-li jemu (sc. proszącemu)..., tegodla iże jemu przyjaciel, ale za sromotę (propter improbitatem Luc 11, 8) <jego> wstawszy da jemu, cokoli jemu będzie potrzebizna |
| Potrzebizna była Wieliką Noc starego zakona pirwej ućcić, toż święto wierne Wieliką Noc ustawić |
| Potrzebizna była, aby Jozef z Maryją szli do Betleem, iż byli z pokolenia <Juda> i s włości krola Dawida (de domo ac patria David) |