| użyczyć |
| I. 'dać, dare': 1. 'dać, darować, użyczyć, przekazać na własność (dobrowolnie i bez odpłaty), dare, donare, comportare, obicere, offerre': a. rzeczy konkretne: kogoś, coś: |
| 2. 'użyczyć, dać, na zawsze lub na pewien czas (z obowiązku lub za odpłatą), zapłacić, tribuere, dare, solvere': a. jako posag, spadek itp.: |
| Racz nam użyczyć zbawienia, bydlenia dobrego, a po śmierci domieści nas stadła niebieskiego ca 1420 |
| 'nie chcieć dać, użyczyć, odmówić, negare, denegare': |
| 'użyczyć, udzielić, dare, largiri': |
| Prze szwe ('wsze'?)... siedm godzin umęczenia twego, jeż, Kryste, wspominamy s nabożstwa naszego, racz nam użyczyć zbawienia, bydlenia dobrego ca 1420 |
| 'udzielić, użyczyć, odstąpić, donare, tradere': |
| 'udzielić, dać, użyczyć, dare, tradere, impertire': |
| [W. Twardzik odczytuje wyraz hasłowy jako przydąc[on]ymi. Z. Wanicowa w artykule "Rektyfikacja czy nowa lekcja zapisu przytrzconymy w Rozmyślaniu przemyskim?" (w druku) odczytuje wyraz hasłowy jako przytczonymi, proponując rozumienie czasownika przytczeć jako 'dać, użyczyć, tu objawić'.] |
| 'użyczyć, praebere, largiri': |
| 'udzielić, użyczyć, praebere, dare': |
| 'użyczyć schronienia, pozwolić tymczasowo zamieszkać, hospitium alicui praebere, hospitio excipere': |
| 'użyczyć komuś daru wymowy, facilitatem, facultatem loquendi alicui dare': |
| 'użyczyć zdrowia, dać zdrowie, siły, bonam valetudinem, vires dare': |
| Corws cum ruminaret intra se, cui sui cordis interdum posset communicare, gl. participare użyczyć, secretum, columba talia cogitantem aspiciens accessit ad eum 1436 |
| 'użyczyć, udzielić, dare, concedere, impertire': |