artykuł hasłowy: ci, ć

Jednostki:
(1) a. (ci po spółgłosce, ć po samogłosce) partykuła potwierdzająca, particula affirmativa a. z rzeczownikiem:
(2) ~b. z przymiotnikiem:
(3) ~c. z liczebnikiem:
(4) ~d. z zaimkiem: osobowym:
(5) ~
(6) ~
(7) ~ z dzierżawczym (wprowadzone do pseudoetymologii wyrazu swadźba):
(8) ~ ze wskazującym:
(9) ~ z pytajnym i względnym:
(10) ~
(11) ~
(12) ~
(13) ~
(14) ~
(15) ~ z przeczącym:
(16) ~ z uogólniającym:
(17) ~e. z czasownikiem:
(18) ~f. z przysłówkiem:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(9) ~
Funkcja	z pytajnym i względnym:
Gramatyka	partykuła
Przykład w transliteracji	Csocz dadzø tobe albo czsocz przylosø tobe (quid detur tibi aut quid apponatur tibi) kv yøzykv l<s>czywemv?
Przykład w transkrypcji	Csoć dadzą tobie albo csoć przyłożą tobie (quid detur tibi aut quid apponatur tibi) ku języku l<ś>ciwemu?
Lokalizacja	Fl 119, 3.