artykuł hasłowy:  cudnie, czudnie
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2.a. |
Definicja | określenie superlatywne cechy innej niż piękno: a. 'doskonale, perfecte': |
Gramatyka | przysłówek |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Morza (leg. morzę) na wszchoth, na polvdnye, a vmyem tho dzalo czuthnye |
Przykład w transkrypcji | Morzę na wschod, na południe, a umiem to działo cudnie |
Lokalizacja | De morte w. 163. |