artykuł hasłowy:  (przyjść) przyć, przyjć, przyść
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (70) 6. |
Jednostka nieciągła | przyć przed kogoś, ku komuś |
Definicja | (podmiotem zaimek, zdanie a. podmiotu brak) przyć przed kogoś, ku komuś 'dojść do wiadomości, notum, cognitum fieri': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | <J>est przyszlo przed nas (accepimus, Sul 33: slyszelysmy), kako Pyotr sczygayącz Iana gest gy vranyl |
Przykład w transkrypcji | Jest przyszło przed nas (accepimus, Sul 33: słyszelismy), kako Piotr ścigając Jana jest ji uranił |
Lokalizacja | Dział 21. |