artykuł hasłowy:  (przyjść) przyć, przyjć, przyść
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (74) 7. |
Definicja | (podmiotem inf.) 'musieć, mieć obowiązek, cogi, debere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Tho (sc. imienie) nye przydze raczczam wszancz (ipsa bona consules recipere non debent), ale przydze gego przyrodzonym ge bracz |
Przykład w transkrypcji | To (sc. imienie) nie przydzie radźcam wziąć (ipsa bona consules recipere non debent), ale przydzie jego przyrodzonym je brać |
Lokalizacja | OrtOssol 66, 3, sim. OrtMac 88. |