artykuł hasłowy: aż(e), haże, jaż

Jednostki:
(1) I.1. I. spójnik: 1. wprowadza zdanie przedmiotowe 'że, quod, ut':
(2) ~
(3) ~
(4) 2. wprowadza zdanie skutkowe 'że, aż, ut':
(5) 3. wprowadza zdanie sposobowe 'że, (ita, sic) ut':
(6) 4. wprowadza zdanie czasowe bezpośrednio następcze 'aż, (do)póki nie, donec, quoad':
(7) ~
(8) ~
(9) 5. spaja łącznie, uwydatniając bezpośrednie następstwo w czasie 'a zaraz, a już, cum(repente)':
(10) II.1. II. partykuła uwydatniająca kres 'usque ad': 1. w obrębie okolicznika miejsca:
(11) ~
(12) ~
(13) 2. w obrębie okolicznika czasu:
(14) ~
(15) ~
(16) ~
(17) 3. w obrębie innych określeń:
(18) ~
(19) 4. dubium:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(18) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Ne iest, kto bi vczinil dobrego, ne iest asz do iednego (non est usque ad unum)
Przykład w transkrypcji	Nie jest, kto by uczynił dobrego, nie jest aż do jednego (non est usque ad unum)
Lokalizacja	Fl 13, 2, sim. Puł.