artykuł hasłowy:  przysięga

Jednostki:
(1) 1. 'uroczyste oświadczenie złożone z powołaniem się na Boga, dotyczące prawdziwości jakiegoś twierdzenia, środek dowodowy w postępowaniu sądowym, ius iurandum deo teste datum, quo aliquid verum demonstratur, quo in iudicio aliquid probatur':
(2) ~ 'przysięga przy równoczesnym położeniu dwóch palców prawej ręki na krucyfiksie, ius iurandum duobus digitis dextrae manus in effigie Christi cruci affixi positis datum':
(3) ~ 'przysięga przy równoczesnym położeniu dwóch palców prawej ręki na krucyfiksie, ius iurandum duobus digitis dextrae manus in effigie Christi cruci affixi positis datum':
(4) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(5) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(6) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(7) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(8) ~ 'obejmować dawniej złożoną przysięgą, iure iurando olim dato tenere':
(9) ~ 'zwolnić od obowiązku przysięgi, aliquem ab iure iurando dando solvere':
(10) ~ 'zwolnić od obowiązku przysięgi, aliquem ab iure iurando dando solvere':
(11) ~ 'odbierać przysięgę, być obecnym przy przysiędze, adigere aliquem ad ius iurandum, iure iurando assistere':
(12) ~ 'odbierać przysięgę, być obecnym przy przysiędze, adigere aliquem ad ius iurandum, iure iurando assistere':
(13) ~ 'zgodzić się na dowód w formie przysięgi, concedere, ut aliquid iure iurando probetur':
(14) ~ 'zgodzić się na dowód w formie przysięgi, concedere, ut aliquid iure iurando probetur':
(15) ~ 'przysięga niezgodna z prawdą, periurium':
(16) ~ 'dochód czerpany z opłat uiszczanych przy przysiędze, pecunia, quam qui ius iurandum dabant, solvebant':
(17) 2. 'uroczyste przyrzeczenie, ślubowanie, obietnica spełnienia czegoś, zobowiązanie się do czegoś, zwykle z okazji objęcia jakiejś funkcji, promissio sollemnis, ius iurandum, quo quis in aliquid se obstringit, praecipue cum munus aliquod init':
(18) ~
(19) ~ 'układ, umowa z kimś, zawarta pod przysięgą, pacto iure iurando cum aliquo facta':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajnieciągła autosemantyczna
Numer(4) ~
Jednostka
nieciągła		przysięgę (u)czynić, dokonać, nosić
Definicja'przysięgać, ius iurandum dare':
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Jszem ia byl prawa nyemoczą nyemoczen... tedy, kedim mial przyssyanga czynicz przeczyw Jochnie 1429
Przykład
w transkrypcji		Iżem ja był prawą niemocą niemocen... tedy, kiedym miał przysięgę czynić przeciw Jochnie 1429
LokalizacjaPozn nr 1520, sim. 1433 ib. nr 1427, 1434 ib. nr 1436, 1435 ib. nr 1446.