artykuł hasłowy:  przysięga

Jednostki:
(1) 1. 'uroczyste oświadczenie złożone z powołaniem się na Boga, dotyczące prawdziwości jakiegoś twierdzenia, środek dowodowy w postępowaniu sądowym, ius iurandum deo teste datum, quo aliquid verum demonstratur, quo in iudicio aliquid probatur':
(2) ~ 'przysięga przy równoczesnym położeniu dwóch palców prawej ręki na krucyfiksie, ius iurandum duobus digitis dextrae manus in effigie Christi cruci affixi positis datum':
(3) ~ 'przysięga przy równoczesnym położeniu dwóch palców prawej ręki na krucyfiksie, ius iurandum duobus digitis dextrae manus in effigie Christi cruci affixi positis datum':
(4) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(5) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(6) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(7) ~ 'przysięgać, ius iurandum dare':
(8) ~ 'obejmować dawniej złożoną przysięgą, iure iurando olim dato tenere':
(9) ~ 'zwolnić od obowiązku przysięgi, aliquem ab iure iurando dando solvere':
(10) ~ 'zwolnić od obowiązku przysięgi, aliquem ab iure iurando dando solvere':
(11) ~ 'odbierać przysięgę, być obecnym przy przysiędze, adigere aliquem ad ius iurandum, iure iurando assistere':
(12) ~ 'odbierać przysięgę, być obecnym przy przysiędze, adigere aliquem ad ius iurandum, iure iurando assistere':
(13) ~ 'zgodzić się na dowód w formie przysięgi, concedere, ut aliquid iure iurando probetur':
(14) ~ 'zgodzić się na dowód w formie przysięgi, concedere, ut aliquid iure iurando probetur':
(15) ~ 'przysięga niezgodna z prawdą, periurium':
(16) ~ 'dochód czerpany z opłat uiszczanych przy przysiędze, pecunia, quam qui ius iurandum dabant, solvebant':
(17) 2. 'uroczyste przyrzeczenie, ślubowanie, obietnica spełnienia czegoś, zobowiązanie się do czegoś, zwykle z okazji objęcia jakiejś funkcji, promissio sollemnis, ius iurandum, quo quis in aliquid se obstringit, praecipue cum munus aliquod init':
(18) ~
(19) ~ 'układ, umowa z kimś, zawarta pod przysięgą, pacto iure iurando cum aliquo facta':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajnieciągła autosemantyczna
Numer(11) ~
Jednostka
nieciągła		brać przysięgę
Definicja'odbierać przysięgę, być obecnym przy przysiędze, adigere aliquem ad ius iurandum, iure iurando assistere':
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Kyedy komv s prawa przyszagą szkazą albo o dlug, albo o layanye, albo o czokoly bandz na dzen polozony, a then, czo by myal noszycz przyszagą, nye bylby, albo tesz ten, czo by myal bracz od sampyerzą przyszagą, nye byl tesz na ten casz
Przykład
w transkrypcji		Kiedy komu z prawa przysięgę skażą albo o dług albo o łajanie, albo o cokoli bądź na dzień położony, a ten, co by miał nosić przysięgę, nie byłby, albo też ten, co by miał brać od sąpierza przysięgę, nie był też na ten czas
LokalizacjaOrtOssol 68, 3–4.