artykuł hasłowy:  (sprośny) sprosny, sprostny
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (8) 5. |
Definicja | 'wzbudzający wstręt, odrazę, również wzgardę, qui taedium, contemptionem excitat': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Wyrwy mye, myly panye, od grzechow czyaskych, abych nye wpadla w myescze sproszne, kthore zawzdy yest bez szwyathlosczy y badze na wyeky bez koncza |
Przykład w transkrypcji | Wyrwi mie, miły Panie, od grzechow ciężkich, abych nie wpadła w mieśce sprosne, ktore zawżdy jest bez światłości i będzie na wieki bez końca |
Lokalizacja | Naw 165. |