artykuł hasłowy:  (sprośny) sprosny, sprostny
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (13) 8. |
Definicja | (o płótnie, de linteo) 'surowy, gruby, rudis, crassus': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Nykt nye moze przynydz (pro przyszycz) plata sprostnego svkna (commissuram panni rudis Mat 9, 16) kv staremv odzyenyv, boby to sproschne svkno vyczyągnąlo szye od ovego starego y bylaby gorscha dzyvra nysz pyrvey |
Przykład w transkrypcji | Nikt nie może przyszyć płata sprostnego sukna (commissuram panni rudis Mat 9, 16) ku staremu odzieniu, boby to sprosne sukno wyciągnęło sie od owego starego i byłaby gorsza dziura niż pirwej |
Lokalizacja | Rozm 295. |