artykuł hasłowy:  dłużny
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) b. |
Definicja | 'zobowiązany do wykonania pewnej powinności, qui aliquid facere debet': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Nyewyasta, gdiszbi czso slvbila a zawyøzala syø przisyøgø, søøcz w domv otcza swego a gescze wyekv (leg. w wieku) dzewczem, a wswyedzalbi oczecz slvb y to, czosz iest slvbila, y przisyøgø..., a przemilczal, dlvszna bødze slvbem (voti rea erit): czoskoli slvbila iest y zaprzisyøgla, scvtkem napelni |
Przykład w transkrypcji | Niewiasta gdyżby cso ślubiła a zawiązała się przysięgą, sąc w domu otca swego a jeszcze w wieku dziewczem, a wzwiedziałby ociec ślub i to, coż jest ślubiła i przysięgę... a przemilczał, dłużna będzie ślubem (voti rea erit): cożkoli ślubiła jest i zaprzysięgła, skutkiem napełni |
Lokalizacja | BZ Num 30, 4. |
Uwagi: Poprawka w wyrazie hasłowym z "Wykazu ważniejszych błędów drukarskich i rzeczowych", s. 552, t. 2.