artykuł hasłowy: dłużny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'należący się komu, qui alicui debetur': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ten tho dlug zapowyedzyal od gynnych ludzy, czo szye myenyely thesz prawo myecz k themu dlugowy, przetho w szapowyedzy polozono thy dluszne pyenyadze |
| Przykład w transkrypcji | Ten to dług zapowiedzian od jinnych ludzi, co sie mienieli też prawo mieć k temu długowi, przeto w zapowiedzi położono ty dłużne pieniądze |
| Lokalizacja | OrtMac 87. |
| Uwagi | [Cytat w transliteracji został skorygowany. Usunięto wyraz Odczym, należący do poprzedniego zdania.] |
Uwagi: Poprawka w wyrazie hasłowym z "Wykazu ważniejszych błędów drukarskich i rzeczowych", s. 552, t. 2.