artykuł hasłowy:  uwiędnąć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Definicja | (o członkach ludzkich, de membris corporis humani) 'stać się bezwładnym, obumrzeć, enervatum, invalidum fieri, mori': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Wyandl (leg. uwiądł) emarcuit (quam ob causam non comedunt nervum filii Israel, qui emarcuit in femore Iacob Gen 32, 32) 1471 |
Przykład w transkrypcji | Uwiądł emarcuit (quam ob causam non comedunt nervum filii Israel, qui emarcuit in femore Iacob Gen 32, 32) 1471 |
Lokalizacja | MamKal 15. |