artykuł hasłowy:  uwiędnąć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (3) 3. |
Definicja | (o ludziach, de hominibus) 'stracić siły, znużyć się (upałem), vires amittere, (aestu) fessum fieri': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Estuauerunt vwyadly, vswyadly (aestuaverunt homines aestu magno Ap 16, 9) ca 1470 |
Przykład w transkrypcji | Estuauerunt uwiędli, uświędli (aestuaverunt homines aestu magno Ap 16, 9) ca 1470 |
Lokalizacja | MamLub 309. |