artykuł hasłowy:  1. wić, też pl. tantum wici
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Definicja | 'kółko żelazne lub skręcone w obwarzanek z jednej lub kilku gałązek, służące do połączenia grządziela pługa z kolcami, circulus ferreus vel rameus, quo aratri partes quaedam iungebantur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Na drodze posthavayą (sc. kmiecie), rzekomo plugy opravyaya, zelazna vycz doma szlozy a drzewyaną na plug wlozy |
Przykład w transkrypcji | Na drodze postawają (sc. kmiecie), rzekomo pługi oprawiają, żelazną wić doma słoży, a drzewianą na pług włoży |
Lokalizacja | Satyra w. 9. |