artykuł hasłowy:  wyrzucić, może też wyrucić, wyrzucić się
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (7) ~ |
Definicja | na coś: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Yvz ssąd yesth tego svyata, <już książę tego świata> bądzye vyrzvczono na duor (nunc princeps huius mundi eicietur foras Jo 12, 31, SKJ V 265: bąndze wyrzuczono) |
Przykład w transkrypcji | Już sąd jest tego świata, <już książę tego świata> będzie wyrzucono na dwor (nunc princeps huius mundi eicietur foras Jo 12, 31, SKJ V 265: będzie wyrzucono) |
Lokalizacja | Rozm 467. |