artykuł hasłowy: zarzucić

Jednostki:
(1) 1. 'szybkim, silnym ruchem nadać czemuś pęd, cisnąć, miotnąć', najczęściej w znaczeniach przerostkowych: 'narzucić, wrzucić, obrzucić, iacere, inicere':
(2) ~
(3) 2. 'odtrącić, odepchnąć, odsunąć, odrzucić, wzgardzić, abicere, removere, aspernari':
(4) 3. 'ustawić przeszkodę, obstaculum exstruere':
(5) ~ przenośnie:
(6) 4. 'oskarżyć, obwinić, zrobić zarzut, accusare, inculpare':
(7) 5. w błędnym rozumieniu czeskiego zařititi 'zasypać, zawalić, zakryć', jako zarzucić 'strącić, zrzucić, deicere, detrudere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	inna
Numer	(7) 5.
Forma, adnotacja, etc.	w błędnym rozumieniu czeskiego zařititi 'zasypać, zawalić, zakryć', jako zarzucić 'strącić, zrzucić, deicere, detrudere':
Przykład w transliteracji	Pozarla ge (sc. ziemia) z gich stany y ze wszim gich nabitkem y spadnø ziwo do pyekal zarzvczeni z zemye (operti humo, Biblia taborska:* zařiceni zemi)
Przykład w transkrypcji	Pożarła je (sc. ziemia) z jich stany i ze wszym jich nabytkiem i spadną żywo do piekła zarzuceni z ziemie (operti humo, Biblia taborska: zaříceni zemí)
Lokalizacja	BZ Num 16, 33.