artykuł hasłowy: zasługa
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1.a. |
| Definicja | 1. 'postępowanie, czyny, działanie, actum factum, gestum': a. 'zasługujący na nagrodę, uznanie (przeważnie o Matce Boskiej i świętych), factum praemio dignum, meritum praecipue de Dei Matre vel sanctis': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Naam... *towariszstwo dacz raczy... swystkimi (leg. z szwystkimi 'wszystkimi') swøtimi twimi, w gychsze nas *towariszstwo, nye do<m>nymacz zaslugi (Msza I. IV. VII: othplati, VI. XII. XIV: zasluzenya, VIII: sluzenya), ale odpusczenya, proszimi, roszdaw[a]cza przipusczy (non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor admitte) 1424 |
| Przykład w transkrypcji | Nam... towarzystwo dać raczy... z szwystkimi ('wszystkimi') świętymi twymi, w jichże nas towarzystwo, nie do<m>nimać zasługi (Msza I. IV. VII: otpłaty, VI. XII. XIV: zasłużenia, VIII: służenia), ale odpuszczenia, prosimy, rozdaw[a]cę przypuści (non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor admitte) 1424 |
| Lokalizacja | Msza III s. 63, sim. XVI. |
| Uwagi | [Cytat w transliteracji został skorygowany z: roszdaw[a]cza, przipusczy na: roszdaw[a]cza przipusczy oraz z: largitor, admitte na: largitor admitte.] |