artykuł hasłowy: zawiernie

Jednostki:
(1) podkreśla ważność, prawdziwość sąsiedniego wyrazu lub zdania 'istotnie, rzeczywiście, prawdziwie, naprawdę, vere, re vera, certe, profecto':
(2) ~
(3) na początku wypowiedzi jako wyraz głębokiego przekonania o jej prawdziwości i pewności: zawiernie mowię, powiedam (wam) 'twierdzę, że tak istotnie, rzeczywiście będzie, verum futurum esse dico':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(1)
Funkcja	podkreśla ważność, prawdziwość sąsiedniego wyrazu lub zdania 'istotnie, rzeczywiście, prawdziwie, naprawdę, vere, re vera, certe, profecto':
Gramatyka	partykuła
Przykład w transliteracji	Yensze trudy czyrpyal beszmyernye, yeszczecz byl nye przyszpial zawyernye (Bogur CEF: zawyerne, B: *zazmerne), alesz sząm bog zmarthwychwsthąl
Przykład w transkrypcji	Jenże trudy cirpiał bezmiernie, jeszczeć był nie przyśpiał zawiernie (Bogur CEF: zawierne, B: zaśmiernie), ależ sam Bog zmartwychwstał
Lokalizacja	Bogur D.