artykuł hasłowy:  (złączyć, złączyć się) złęczyć, złęczyć się (cf. Zb-)
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1.a. |
Definicja | 1. 'doprowadzić do jedności, zjednoczyć, zespolić, połączyć, consociare, coniungere: a. o istotach żywych, de animantibus: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Czebe tegodla, namiloserni oczcze,... modlimi y proszimi, aby przigemne ymal... thy dary...., ktore thobe offerugemi za cirkew twoya..., yasz vpokogicz, strzec, slączicz (adunare, Msza XV: adunare, id est coniungere slanczycz, videlicet hereticos cum Christianis toto orbe, X: slanczycz ocrągem, II. III. VI. XIV: zyednacz, VII: zgednacz w gednoszcz, XIII: *gednancz, IV: sgromadzycz, XII: zgodzycz uel szgromadzycz, V: *zgoczycz, slaczycz, zgromadzycz) y sprawicz raczilby 1433 |
Przykład w transkrypcji | Ciebie tegodla, namiłosierny Oćcze,... modlimy i prosimy, aby przyjemne imiał... ty dary...., ktore tobie ofierujemy za cyrkiew twoję..., jąż upokojić, strzec, słęczyć (adunare, Msza XV: adunare, id est coniungere słęczyć, videlicet hereticos cum Christianis toto orbe, X: słęczyć okręgiem, II. III. VI. XIV: zjednać, VII: zjednać w jedność, XIII: jedna[n]ć, IV: zgromadzić, XII: zgodzić vel zgromadzić, V: zgodzić, słęczyć, zgromadzić) i sprawić raczyłby 1433 |
Lokalizacja | Msza XVI s. 106, sim. I. VIII. IX. |